Λεξικό διακόσμησης. Γιατί πολλές φορές οι περισσότεροι αρκούνται στον χαρακτηρισμό “minimal” για οτιδήποτε λιτό, “κλασικό” για οτιδήποτε σύνηθες ή λίγο παλιό και “έθνικ” για να χαρακτηρίσουν κάτι εξωτικό. Υπάρχουν όμως κάποιες καθαρές διαχωριστικές γραμμές. Σίγουρα το να ξεχωρίσεις τα στυλ διακόσμησης δεν είναι πολύ εύκολο, αλλά μέχρι του σημείου του να ξέρεις τι λες ή να ξέρεις τι να ζητήσεις σε ένα προϊόν, αυτό το λεξικό πιστεύω πως μπορεί να σε βοηθήσει.
Τι είναι το στυλ διακόσμησης
Κάποια από αυτά δεν είναι ακριβώς στυλ διακόσμησης αλλά τάσεις ή ακόμη και ορολογία. Λεξικό διακόσμησης σημαίνει βασικά στυλ διακόσμησης. Μάζεψα εδώ τα βασικότερα. Αυτά που μπορεί να σου χρειαστούν, χωρίς περιττές λεπτομέρειες με κάνα δυο φωτογραφίες. Περιλαμβάνονται τα κυριότερα στυλ διακόσμησης, οι κλασικοί πια σχεδιαστές επίπλων με τα σχέδια τους και ορισμένες έννοιες τέχνης με τους εκπροσώπους τους. Λίγη, αλλά αρκετά ικανοποιητική γνώση για σένα που θέλεις να τη διαβάσεις.
Art Deco
Δημοφιλές κίνημα μεταξύ 1925-1940 που επηρέασε την αρχιτεκτονική, την τέχνη και το design. Για την εποχή εκείνη το art deco σήμαινε νέο, λαμπερό, πολυτελές και λειτουργικό. Πήρε στοιχεία από το νεοκλασικισμό, τον κυβισμό, τον κονστρουκτιβισμό και την art nouveau. H Coco Chanel έλαμψε εκείνη την εποχή και φυσικά υπάρχει και το ομώνυμο στυλ διακόσμησης αλλά και μόδας. Αγαπήθηκε επίσης αργότερα στα 80’s μέσω της γραφιστικής τέχνης και επανήλθε. Επεκτάθηκε σε όλο τον κόσμο με παραδείγματα κτηρίων της τάσης αυτής να παραμένουν μέχρι σήμερα τα Chrysler building και Empire state building. Δημοφιλή μαθηματικά γεωμετρικά σχήματα όπως το τραπέζιο, οι ζιγκ ζαγκ γραμμές ήταν από τα βασικά μοτίβο της τάσης αυτής. Τα υλικά της αποτελούσαν η λάκα, το αλουμίνιο, το ανοξείδωτο ατσάλι και το ξύλο. Τα δέρματα καρχαρία και ζέμπρα. Οτιδήποτε αποπνέει πολυτέλεια και λάμψη. Ουσιαστικά η βιομηχανική επανάσταση, με τη δυνατότητα επεξεργασίας των υλικών έδωσε τα υλικά.
Βauhaus
Η Γερμανική σχολή που είχε όνειρο να ενώσει τις καλές τέχνες και την τέχνη με την έννοια της μαστοριάς. Ήταν αυτή που ίδρυσε τη δημοκρατία του design και διατυμπάνισε πως πρέπει να ανήκει σε όλους. Διατήρησε τρεις έδρες στη Γερμανία από το 1919-1933 με διευθυντές τους πασίγνωστους αρχιτέκτονες Walter Gropius, Hannes Meyer και φυσικά τον Mies Van de Rohe. Έκλεισε με την επέλαση του Ναζισμού. Το στυλ αυτό έμεινε γνωστό και ως International style το εμπνεύστηκαν οι λεγόμενοι μοντερνιστές τότε και το βασικό μότο ήταν το: form follows function του Louis Sullivan που ερμηνεύεται ως: η φόρμα ακολουθεί τη λειτουργικότητα. Δηλαδή αποφύγετε τα διακοσμητικά τερτίπια και δείξτε το σχήμα το οποίο προέρχεται και γεννιέται από τη λειτουργικότητα, ένα στοιχείο που χαρακτηρίζει την καλή αρχιτεκτονική.
Η επανάσταση του design δηλαδή της εφαρμοσμένης τέχνης, έγινε τότε και αρχιτέκτονες και γραφίστες έγιναν θερμοί υποστηρικτές της τάσης αυτής. Υλικά ήταν το χυτό σκυρόδεμα και το εμφανές ατσάλι. Η αυτοκρατορία του minimal με χρώμα. To γνωστό σε όλους De Stijl βρισκόταν κοντά. Ένας από τους πιο γνωστούς – χαρακτηριστικούς ζωγράφους της σχολής Βauhaus ήταν ο Piet Mondrian. Σημαντικοί επίσης υπήρξαν οι Wassily Kandinsky και Paul Klee. Ο Mies van de Rohe μετά την εγκατάσταση του στο Σικάγο, αργότερα, έγινε ένας από τους μεγαλύτερους αρχιτέκτονες στον κόσμο. Δύο χαρακτηριστικά έπιπλα της σχολής αυτής είναι η Wassily chair του Marcel Breuer και η Cantilever chair του Σουηδού Mart Stam δηλαδή η καρέκλα με σκελετό σε σχήμα “S”.
De Stijl
Γνωστό και ως “Το Στυλ” ή “νεοπλαστικισμός”. Ένα κίνημα που ξεκίνησε από την Ολλανδία από το 1917-1931 και ουσιαστικά χρεώθηκε στις Κάτω Χώρες. Το όνομα του δόθηκε και σε εφημερίδα της εποχής του εκδότη ζωγράφου Theo van Doesburg. Πρώτοι υποστηρικτές του οι Piet Mondrian και Gerrit Rietveld. O δεύτερος μάλιστα σχεδίασε και τη γνωστή “Red and Blue chair” που μέχρι σήμερα βρίσκεται στα μουσεία. Το νόημα ήταν η καθαρή αφαίρεση, ο σχεδιασμός με κάθετες και οριζόντιες γραμμές και η χρήση των βασικών μόνο χρωμάτων μαζί με τα “μη χρώματα” λευκό και το μαύρο. Πήρε επιρροή από τον κυβισμό και βασίστηκε πράγματι σε τετράγωνα και τρίγωνα σχήματα. Επηρέασε λίγο το προαναφερόμενο Bauhaus αλλά δεν άντεξε την πειθαρχία της “σχολής”. Μπορείς να το πεις σχετικότερο με το Ντανταϊσμό. O Mies van de Rohe πέρασε από τη φάση του De Stijl και γενικά είναι αυτό που μπορείς μέχρι σήμερα να ονομάσεις “αφηρημένη τέχνη”. Σχετίζεται άμεσα με την έννοια “αποδόμηση” ή deconstruction και απομακρύνεται από κάθε έννοια του κλασικού.
Retro
Τι θέλουμε να περιγράψουμε όταν λέμε ρετρό. Ο όρος πρόερχεται από το Λατινικό λεξιλόγιο και σημαίνει “τάση προς τα πίσω”, παλιομοδίτικο. Retrospective λέγεται ο νοσταλγικός τύπος που αγαπάει το παλιό. Ουσιαστικά αφορά στη μεταπολεμική περίοδο. Σήμερα αναφέρεται σε μόδα, διακόσμηση και τέχνη σαν όρος και χαρακτηρίζει αυτό που είναι παλιό, πάντα μεταπολεμικής περιόδου, αλλά έχει μια επιρροή στο σύγχρονο κόσμο. Οι Γάλλοι το λένε και νοσταλγικά, σαν χαρακτηρισμό. Συνδέθηκε πολύ με την Αμερική και την Pop Art. Μια αντίκα παλαιότερη του 1940 δε μπορεί να ονομαστεί ρετρό. Κατά τα άλλα σημαίνει παλιομοδίτικο, κλασικό. Ουσιαστικά αν είσαι πάνω από 40 τώρα που διαβάζεις αυτή τη στήλη, σημαίνει την εποχή που οι γονείς σου ήταν έφηβοι. 1940-1960.
Vintage
O όρος ξεκίνησε από τα οινοποιία για την απόσταξη παλιών αμπελιών και κατέληξε να χαρακτηρίζει ρούχα, υφάσματα και γενικά μια ολόκληρη έννοια παλιού. Το λέμε όμως για να εκφραστούμε σε σχέση με ένα παλιό αντικείμενο ή χαρακτηρίζουμε ένα ύφασμα που έχουμε από τη γιαγιά μας. Συνδέεται και με τον όρο thrifted που σημαίνει “φθαρμένο” αν όντως είναι παλιό και φθαρμένο. Καλύτερα να το χρησιμοποιείς για ρούχα ή γενικά υφάσματα.
Mid-Century
Aυτό είναι τώρα το στυλ του μέσου του 20ου αιώνα που τώρα πια μπαίνει στα μουσεία. Ο όρος τέθηκε από την Cara Greenberg το 1983 και αναφέρεται στα έπιπλα του 1950 και μετά. Ο Frank Lloyd Wright έθεσε την ανάπτυξη στην αρχιτεκτονική με πιο οργανικές φόρμες, φυσικά επηρεασμένος από το bauhaus. Στην πραγματικότητα τότε άρχισε η δημοκρατία του design, οι φόρμες ήταν λιγότερο τυπικές και οι Σκανδιναβοί σχεδιαστές επίπλων έκαναν θαύματα. Όλες οι καρέκλες που λατρεύεις σήμερα, είναι αυτής της εποχής. Η εποχή που θεσπίστηκε ο ημι-υπαίθριος χώρος σαν όρος, τα μεγάλα ανοίγματα και η ανοιχτή κουζίνα. Τεράστιοι σχεδιαστές έζησαν και έμειναν στην ιστορία από αυτή την εποχή. Επειδή βασίστηκε στις ανάγκες της μέσης Αμερικάνικης οικογένειας, λέγεται και California Modern style. Πρωταγωνιστές οι Harry Bertoia, Alvar Aalto, οι Charles & Ray Eames, o Arne Jacobsen, Richard Neutra και Eero Saarinen. Μην ξεχάσουμε την τότε πρωταγωνίστρια pop art και τον Andy Warhol.
Αποικιακό στυλ διακόσμησης: Colonial
Λέγεται το αποικιακό στυλ διακόσμησης όλων των χωρών που διατηρούσαν αποικίες από το 1600-1850. Φυσικά, μιλάμε για Αγγλία, Γαλλία, Ισπανία και Ολλανδία. Ξύλινα σπίτια με λίγο διακοσμητικό τούβλο, πολλά δίδυμα ανοίγματα αλλά κυρίως δύο εκατέρωθεν της εισόδου. Αργότερα επηρεάστηκε από το Γεωργιανό στυλ στην Αμερική και έγινε το κυριότερο ύφος στην αρχιτεκτονική τους. Τα πετρόστρωτα μονοπάτια, τα φανάρια στις κολώνες, τα αίθρια και η veranda ή porch στην Αμερική, χαρακτηρίζουν το στυλ αυτό. Εσωτερικά φέρει περίτεχνες διακοσμήσεις, έντονα στοιχεία, διακοσμητικά αποικιακά και χρώματα. Κουβαλάει έναν εξωτισμό και πρέπει να θυμίζει εξοχικό περίπτερο αν δε ζεις σε ένα αληθινό τέτοιο σπίτι.
Στα διακοσμητικά του στοιχεία ανήκουν τα περίτεχνα σκαλιστά, τα παραβάν με διάτρητα σχέδια, τα δέρματα.
Ethnic
Συνήθισες να θεωρείς ότι είναι το Αφρικάνικο ή Μεξικάνικο ή Παπούα στυλ διακόσμησης. Στην πραγματικότητα έθνικ είναι όλα τα παραδοσιακά στυλ κάθε χώρας ή φυλής. Το Ελληνικό έθνικ είναι το νησιώτικο ή το χωριάτικο κλασικό σπίτι της γιαγιάς σου. Το ίδιο ισχύει και για τη γιαγιά του Μεξικανού και του Ινδιάνου. Άρα ανάλογα το έθνικ που θέλεις -δηλαδή τη χώρα που διάλεξες- επιλέγεις και τα ανάλογα έπιπλα και διακοσμητικά. Επειδή όμως μπορεί να το διαμορφώσεις σε ένα διαμέρισμα, με λίγα στοιχεία για να δώσεις απλώς μια νότα έθνικ, σου λέω καλώς όρισες στο έθνικ σικ (ethnic chic).
Shabby Chic
Λέγεται το στυλ που παίρνεις παλιά έπιπλα και υφάσματα, αυτά που βρήκες σε ένα παλιό σπίτι και φέρουν επάνω τους πολλές στρώσεις βαφής, αφήνοντας όμως μέσα από μια επεξεργασία τριψίματος να φαίνονται και οι παλαιότερες στρώσεις. Τα υφάσματα είναι εμπριμέ Chintz (ακατέργαστα). Ξεκίνησε από τη Μεγάλη Βρετανία και είναι εμπνευσμένο από την Pop-Victorian εποχή. Το θεμιτό αποτέλεσμα είναι ένα κομψό ύφος πάντα μέσα όμως από ανακυκλωμένα και ανανεωμένα έπιπλα και υφάσματα. Βγήκε στη μόδα μετά το 1980 από τους boho καλλιτέχνες, όταν πια το νέο, ακριβό design άρχισε να περνά στις ανώτερες τάξεις. Παλαιότερα, το πρωταρχικό του στάδιο βρισκόταν στην έμπνευση μέσω του 18ου αιώνα Σουηδικού στυλ, τα Γαλλικά Chateau και το Αμερικάνικο στυλ Shakers. Δηλαδή το λες πιο στιλάτο παρά μοδάτο ύφος. Παλιά έπιπλα, πολλές φορές βαμμένα, αντικείμενα παλιά, φθαρμένα ή ανακυκλωμένα και το ίδιο ισχύει για όλα. Ο όρος τέθηκε από το περιοδικό “The world of Interiors” γύρω στα 1980.
Country Chic
Tο στυλ που μιμείται το κλασικό Εγγλέζικο εξοχικό σπίτι ως εκ τούτου και η λέξη country που σημαίνει εξοχή. Μπορεί να είναι shabby country chic, που σημαίνει πως τα στοιχεία του είναι παλιά country. Αλλιώς απλώς είναι ένα ύφος που επιπλώνεται σε αυτό το στυλ. Θέλει πολύ λευκό ή γενικά απαλά χρώματα στους τοίχους και ξυλεία σκούρα στα έπιπλα. Το ρομαντικό ύφος δεν είναι απαραίτητο, μπορεί να εφαρμοστεί και με έπιπλα λιτά. Ψαθιά, καλάμια, καλάθια και γυαλικά, επιβάλλονται. Τα εξοχικά σπίτια της Μεγάλης Βρετανίας, χρησιμοποιούνταν σχεδόν το μισό χρόνο, για τη μετοίκηση της οικογένειας στην εξοχή. Φυσικά, ως επί το πλείστον από τους αριστοκράτες. Άρα παρ’ όλη την εξοχική ατμόσφαιρα, η πολυτέλεια υπήρχε.
Metropolitan style
O όρος οφείλει την ύπαρξη του στην εποχή που άρχισαν να σχηματίζονται οι μεγάλες πόλεις και φυσικά τα διαμερίσματα σε πολυκατοικίες. Αργότερα αφορούσε στο στυλ που έχει ένα διαμέρισμα που βρίσκεται πραγματικά σε μεγάλη πολύ, είναι το στυλ του μεγαλοαστού. Δηλαδή το σημερινό down town. Είναι το λιτό, απόλυτα σύγχρονο, καθαρό, στυλ διακόσμησης που διατηρεί ένας αστός στο διαμέρισμα του. Φυσικά, το αυθεντικό θεωρείται αυτό που φέρει στοιχεία από την εποχή που ξεκίνησε να υφίσταται ο όρος. Δηλαδή τα 1950 και μετά. Λειτουργεί ανεξάρτητα από την αρχιτεκτονική του κάθε χώρου και αναφέρεται κυρίως στα διακοσμητικά στοιχεία του χώρου, την επίπλωση κτλ.
Χαρακτηριστική του αντίθεση το λευκό με το μαύρο, οι καθαρές γραμμές, τα πιο σκούρα χρώματα, τα ακριβά, βαριά, πολύτιμα υλικά όπως το δέρμα, το ατσάλι, η γούνα. Γεμάτα σπίτια με φινετσάτα έπιπλα και αντικείμενα που όλα προσθέτουν στο χώρο λάμψη και χαρακτήρα.
Baroque
H εποχή από τα τέλη του 16ου έως τις αρχές του 18ου αιώνα. Πολύ επηρεασμένο από τη Ρωμαϊκή Καθολική εκκλησία. Μεγαλοπρεπές στυλ διακόσμησης, φορτωμένο, σκούρο, φυσικά αριστοκρατικό. Πόνταρε στον εντυπωσιασμό του επισκέπτη. Μετά το 1720 στη Γαλλία ήταν συνώνυμο με το ροκοκό, απλώς το δεύτερο είχε πιο ανοιχτά χρώματα. Στην αρχιτεκτονική σημαίνει τεράστιες κολώνες, μεγάλα σπίτια, πολύ παιχνίδι με φως και σκιά, μνημειώδεις σκάλες, πλούσια περίτεχνα σιδερένια στοιχεία. Πίνακες εντυπωσιακοί, ταπισερί, τεχνικές stucco και πολύ πορσελάνη. Σε όλες τις περιπτώσεις Βασιλικό στυλ των Λουδοβίκων. Φυσικά, στις μέρες μας το “μοντέρνο baroque” είναι αυτό που επικρατεί, αν είναι της αρεσκείας σου και λέγεται neo-baroque. Υπάρχουν πολλά έπιπλα σε αυτό το στυλ και αρκούν κάποια λίγα κομμάτια για να χαρακτηρίσεις το σπίτι σου με αυτή τη διακόσμηση.
Mediterranean (Revival)
H Μεσογειακή αναγέννηση ή το Μεντιτερανέο στυλ αναπτύχθηκε στα 1920-1930 στην Αμερική. Πήρε επιρροές από την Ισπανική αναγέννηση, την Ισπανική αποικία, τo Beaux Arts και την Ιταλική αναγέννηση. Επίσης, από τις παραθαλάσσιες βίλες του 16ου αιώνα και μπορείτε να το δείτε στις ακτές της Καλιφόρνια και στη Φλόριντα. Αρχιτεκτονικά βασιζόταν στις τετράγωνες κατόψεις και στις συμμετρικές όψεις, κεραμίδια στις στέγες με περιμετρικά στηθαία και αψιδωτά ανοίγματα στολισμένα ολόγυρα. Στη διακόσμηση εκφράζεται ανάλογα με την περιοχή φυσικά. Μπορεί να το δεις και πιο βαρύ στην Ισπανία (βόρεια) αλλά και στα πιο ανάλαφρα του στα νησιά μας. Θεωρώ πως το βασικό του ύφος επιτυγχάνεται μέσω μιας έννοιας: αφθονία! Λίγα έπιπλα αλλά φορτωμένα με σκαλίσματα, υφάσματα κεντητά με μοτίβο και πλακάκια με μοτίβο, πέτρα και ή μαρμάρινα δάπεδα, καδρόνια στην οροφή.
Neoclassic
Tο στυλ μετά τα 1820, αντίδοτο στο baroque, εμπνευσμένο από την αρχαία Ελλάδα. Απόλυτα συμμετρικό και απλούστερο, λιγότερο φορτωμένο, χωρίς να του λείπει η αρχοντιά. Συνήθως μπεζουλί, αλλά αγαπά όλα τα παστέλ και φυσικά το χρυσό και το μπρούντζο. Έντονα στοιχεία με κλασικές γραμμές, καμπύλες και έμφαση στο ξύλο. Σχετίζεται απόλυτα με τη συμμετρία και την επανάληψη. Ο μαίανδρος είναι ένα μοτίβο που συχνά συνοδεύει αυτό το στυλ, σε υφάσματα ή έπιπλα. Φυσικά, σε μοντέρνα εκδοχή θα δεις και νεοκλασικά έπιπλα από πλέξιγκλας.
Eclectic
Mετά το νεοκλασικό στυλ, το φορτωμένο που χαρακτηριζόταν από τη συγκέντρωση πολλών και διαφόρων εποχών σχέδια και στοιχεία ήταν ο εκλεκτικισμός. Το ύφος eclectic chic περιγράφει τη συγκέντρωση διαφόρων αντικειμένων και επίπλων, από διαφορετικές εποχές, μόδες, στυλ με γνώμονα αυστηρά το προσωπικό γούστο και την έμπνευση. Η μίξη αυτή αφορά σε παλιά κομμάτια αλλά και καινούργια αρκεί να υπάρχει ισορροπία. Θέλει επίσης τέχνη και αντικείμενα που θεωρούνται αποκτήματα από τον κάτοχο τους.
Εμπνευσμένη τοποθέτηση που αποπνέει ουσιαστικά προσωπικότητα. Ένας πίνακας baroque, με κομό chinoise και ρετρό καθίσματα. Δεν έχει κανόνες αλλά απαιτεί εκπαιδευμένη ματιά και μια αίσθηση. Είναι μια σύνθεση εντελώς προσωπική που πρέπει να διέπεται από γεωμετρία, ισορροπία, επίδειξη δυνατοτήτων styling. Μοναδική προϋπόθεση που το ξεχωρίζει από το mix n’ match είναι πως ότι προσθέτεις πρέπει να είναι αντιπροσωπευτικό μιας εποχής ή ενός στυλ, αν θες να πας by the book!
Industrial
ή βιομηχανικό στυλ. Λιτό, σκέτο αλλά με εμφανείς εγκαταστάσεις-λειτουργίες στην πρωταρχική του μορφή. Δηλαδή ένας βιοτεχνικός χώρος που έγινε σπίτι χωρίς να κρυφτούν οι εγκαταστάσεις του ή ένα διαμέρισμα που κατασκευάστηκε έτσι για να δείχνει industrial. Κάποιες φορές μέσα σε ένα τέτοιο χώρο εμπλέκονται σωστά κάποια “πολιτισμένα” στοιχεία και τότε και αυτό το λες industrial chic. Αγαπά πολύ τις πρωτόγονες υφές, όπως το μπετόν, το μέταλλο, τη σκουριά. Τις περισσότερες φορές θα το δεις συνδυασμένο με παλιά ταλαιπωρημένα ξύλα γιατί του πάνε και αν του βάλεις μέσα και κάποια φθαρμένα έπιπλα, τότε το μετατρέπεις σε Industrial Vintage. Αν του χαρίσεις πολύ ξύλο σε ακατέργαστη μορφή, το λες και Industrial Rustic. Επίσης, αν χρησιμοποιήσεις Pop Art στοιχεία τότε θα το πεις Pop Industrial.
Μαίανδρος
ή ελληνική κλείδα εννοείται στην αρχιτεκτονική και την αρχαιολογία η ταινιωτή διακόσμηση -σύνθεση ευθειών- που ενώνονται μεταξύ τους σε ορθές γωνίες ή τέμνονται διαγώνια. Δεν είναι στυλ διακόσμησης αλλά σύμβολο. Το μοτίβο χρησιμοποιείτο συχνά κατά την αρχαιότητα για τη διακόσμηση της ζωφόρου στους ναούς. Παραλλαγή του είναι ο μαίανδρος που χρησιμοποιεί σπειροειδή επαναλαμβανόμενα μοτίβα και η βιτρούβια έλιξ (γλωσσίδα), ένα επαναλαμβανόμενο καμπυλόγραμμο κυματοειδές μοτίβο.
Το ελληνικό σύμβολο έγινε μόδα χρόνια τώρα και πολλοί σχεδιαστές το έχουν προσθέσει στον σχεδιασμό τους σε διακοσμητικά αντικείμενα, έπιπλα ή ρούχα.
Art Nouveau
Ένα καλλιτεχνικό κίνημα που αναπτύχθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα έως τις αρχές του 20ού. Σημαίνει Νέα Τέχνη ή Jugendstil στα Γερμανικά. Ουσιαστικά χρόνια ακμής ήταν τα 1892-1910 και έδωσε το όνομα του στη γνωστή γκαλερί του Παρισιού Maison de l’Art Nouveau που διεύθυνε ο Σάμιουελ Μπινγκ. Ο πιο γνωστός εκπρόσωπος του κινήματος αυτού ήταν ο γλύπτης Ροντέν. Ήταν ακριβώς πριν την Αrt Deco, τον κυβισμό και τον εξπρεσιονισμό. Στη διακόσμηση δανείστηκε στοιχεία από την τέχνη της Βικτωριανής εποχής με την προσθήκη κάποιων ακόμα από το Baroque.
Μέσω αυτού του κινήματος οι καλλιτέχνες προσπάθησαν να ενώσουν, να ενοποιήσουν όλες τις μορφές τέχνης. Στην αρχιτεκτονική ο πλέον γνωστός εκπρόσωπος ήταν ο Antonio Gaudi, o Hector Guimard που σχεδίασε τις εισόδους του Γαλλικού μετρό, αλλά και ο Charles Machintosh που σχεδίασε τις γνωστές καρέκλες με την πολύ ψηλή πλάτη. Για να καταλάβεις καλύτερα θα έχεις στο μυαλό σου ανθηρά γεωμετρικά μοτίβο, τα οποία μπαίνουν κλιμακωτά σε δάπεδα, τοίχους, κουρτίνες, έπιπλα, φωτιστικά καθώς και την τάση τα απαραίτητα κατασκευαστικά στοιχεία να διακοσμούνται έντονα δηλαδή όλα τα αντίθετα από το DeStijl που επέβαλε το minimal.
Τάση ή στυλ διακόσμησης Steampunk
To στυλ διακόσμησης που είναι βέβαια mix n’ match αλλά καθόλου επιτηδευμένο. Είναι σα να ζεις σε μια αποθήκη με παλιά έπιπλα και αντικείμενα αλλά και ανορθόδοξες φιγούρες αντικειμένων και επίπλων. Δηλαδή μπορείς να έχεις και καρέκλα που το ένα της πόδι είναι παρμένο από κάποια άλλη. Η γκάμα του ανοίγει από Λουδοβικικά μέχρι Μid-Century μέχρι πιο σύγχρονα, αλλά διαφέρει από το mix n’ match γιατί δεν περιλαμβάνει μοντέρνα design αντικείμενα.
Χρειάζεται μια επέμβαση σε κάποια, πιο προσωπική και είναι ένα αυστηρό στυλ. Μεταλλικά στοιχεία όπως τα γρανάζια που έχουν γίνει φωτιστικά, τραπέζια, κηροπήγια είναι πρωταγωνιστές. Παλιά δέρματα, φθαρμένες αφίσες. Διακοσμητικά καμπύλα μοτίβο τύπου art nouveau εποχής, ταιριάζουν γάντι. Η έννοια έρχεται από δύο λέξεις. Η λέξη “steam” αναφέρεται στη βιομηχανική επανάσταση και η λέξη “punk” στο αναρχικό του θέματος. Πρόσεξε! Θα σου θυμίσει industrial επειδή περιέχει αρκετό μέταλλο αλλά δεν είναι. Είναι μπλεγμένο και με ευαίσθητα στοιχεία και είναι πιο ροκ ή μάλλον punk.
Στυλ διακόσμησης Scandinavian
To στυλ αυτό είναι μάλλον το πιο hot stuff αυτή τη στιγμή στον κόσμο της διακόσμησης. Η αλήθεια είναι πως δεν είναι δύσκολο να το πετύχεις, αρκεί να παραδεχτείς κάποια πράγματα και να αποτάξεις κάποια άλλα. Πρώτα απ’ όλα κρατάς το όλο λευκό χρώμα. Μαζί του μπορείς να κρατήσεις και διάφορα παστέλ γενικά, όπως το πράσινο, ροζ, κίτρινο, γαλάζιο. Κρατάς και το φθαρμένο ξύλο, το τούβλο σε λευκό ή κεραμιδί και γενικά τα διάφανα στοιχεία. Λιτές γραμμές, ευθείες, και απλότητα γενικά στο θέμα συνολικά. Θα αφαιρέσεις εντελώς εννοείται το wenge, τα χρυσοποίκιλτα, τα Λουδοβίκια, τα υπέρτεχνα, τα βελούδα μπροκάρ.
Απαλά καρό, ριγέ ή ακόμα και παραστάσεις ζώων σε στυλ κεντητό ή βελονάκι, θα είναι επίσης χάρμα. Το δάπεδο σου θα είναι εντελώς in concept αν είναι ξύλο σε light απόχρωση. Μια μικρή λεπτομέρεια επίσης είναι τα πόδια από τα έπιπλα. Tα φωτιστικά σου, διάφανα γενικά, καθαρές απλές γραμμές, χωρίς όμως να αποκλείουμε έναν και μόνο πολυέλαιο πάνω από το τραπέζι σου σε ξύλο ή μέταλλο όμως και όχι σε γυαλί. Για ένταση, αν σου φαίνεται πολύ άσπρο ή πολύ παστέλ, μπορείς να αυξήσεις τη δόση του ξύλου που προσθέσεις. Μην ξεχνάς πως οι μεγαλύτεροι σχεδιαστές επίπλων του αιώνα, ήταν Σκανδιναβοί και σχεδόν όλοι περιλάμβαναν ξανθό ξύλο στον σχεδιασμό τους.
Bohemian
ή Boho εν συντομία ή Gipsy. Το εντελώς, πιο χύμα πεθαίνεις στυλ. Φολκλόρ, χρωματιστό, με λουλούδια, με δαντέλες, καλλιτεχνικής σχιζοφρένειας. Συνήθως είναι mix n’ match γιατί μια τσιγγάνα καρδιά δε δέχεται περιορισμούς. Παλιά και καινούργια, όλα μαζί σε ένα χώρο. Αν όμως το μαζέψεις λίγο και δεν κρατήσεις όλη του οντότητα το λες -όπως ήδη θα έχεις καταλάβει- Boho chic! Υπάρχει και σε μονόχρωμες ή μάλλον πιο απαλές εκδοχές σε χρώμα, αρκεί να κρατήσεις την ανεμελιά, τα στρωσίδια, τα μαξιλαράκια, τα φλοράλ, τα κρόσια και τα φθαρμένα έπιπλα.
Neo-romantic
To κίνημα έκανε την εμφάνιση του κοντά στο 1800 και ήταν στην ουσία ένα καλλιτεχνικό κίνημα που βασιζόταν στην ελευθερία έκφρασης του καλλιτέχνη, ενάντια στη βιομηχανική επανάσταση. Ανέβασε σε επίπεδο τις λαϊκές τέχνες, το φολκλόρ. Σε επίπεδο διακόσμησης θα το έλεγες ρομαντικό και είναι δηλαδή, απλά η λέξη “neo” από δίπλα του δίνει φρέσκια σύγχρονη εσάνς. Βασίζεται σε κλασικές γραμμές επίπλων και αντικειμένων χωρίς να απαγορεύει εντελώς κάποια σύγχρονα που παραπέμπουν σε ρομαντισμό. Κυμαίνεται μεταξύ country και shabby βεβαίως, αλλά δεν έχει απαραίτητα έπιπλα country ύφους και σίγουρα όχι φθαρμένα έπιπλα.
Ταπετσαρίες με άνθη, έπιπλα με καλύμματα και μαξιλαράκια ρομαντικά καρό, πολλά φωτιστικά σε γωνιές που κάνουν ρομαντικό φωτισμό. Mη λυπηθείς φιόγκους, αξεσουάρ, στολίδια τοίχων, τέχνη φυσικά και παίξε σε χρώματα παστέλ. Το ροζ, εννοείται είναι το αγαπημένο χρώμα του ρομαντικού ύφους. Η φρεσκάδα που του προσδίδει το “νεό”, δεν είναι τίποτα άλλο από την προσθήκη μοντέρνων αντικειμένων design με αισθητική ρομαντικού ύφους. Μια καρέκλα Bertoia μπορεί να είναι λευκή και να έχει ροζ μαξιλάρι καθίσματος. Το φωτιστικό Lolita της Moooi, είναι από αλουμίνιο, αλλά είναι ρομαντικό και ροζ.
Minimal
Τι εννοούμε minimal είναι μια μεγάλη συζήτηση. Φυσικά είναι το αντίθετο του maximal και θεωρώ πως το μόνο που αξίζει να σημειωθεί ως όρος είναι πως πρόκειται για στάση ζωής στην ουσία και όχι διακόσμησης. Ως στυλ επίπλωσης πάντως και διαμόρφωσης εσωτερικού χώρου πρόκειται για τη δημιουργία ενός χώρου με λίγα έπιπλα, λίγα διακοσμητικά σε λιτές γραμμές και χωρίς εντάσεις. H εκτίμηση πως πρόκειται για ψυχρούς χώρους είναι λανθασμένη αν και μπορεί όντως να είναι. Απλά όταν θέλεις να δημιουργήσεις ατμόσφαιρα με λίγα αντικείμενα απαιτείται μεγάλη δημιουργικότητα σε χρώματα και υφές αλλά και αρχιτεκτονική χώρου.
Contemporary
To ύφος αυτό είναι το μόνο που μπερδεύεται συνεχώς με τον όρο μοντέρνο στη διακόσμηση. Εδώ πρόκειται για μια μεγάλη παρεξήγηση. Ο όρος “contemporary” που σημαίνει “σύγχρονος” αναφέρεται σε μια διακόσμηση που είναι Το Σήμερα. Ότι δηλαδή τρέχει αυτή την εποχή, ότι είναι της μόδας σα να λέμε. Βέβαια στη διακόσμηση η μόδα δεν αλλάζει κάθε χρόνο και άρα ούτε τα έπιπλα μας πρέπει να αλλάζουν κάθε χρόνο ή τελικά ότι φτιάξαμε πέρυσι να φαίνεται passe φέτος. Για αυτό το λόγο και το Contemporary μαζεύει ένα σύνολο από σωστές σύγχρονες επιλογές που θα φαίνονται σύγχρονες για αρκετά χρόνια ακόμη. Στο σύνολο αυτό μπορεί να ανήκουν και κάποια έπιπλα από το Mid-Century στυλ και αυτό συμβαίνει γιατί αυτά είναι πάλι της μόδας.
Modern
H μεγάλη παρεξήγηση ανακατεύει ακόμη και σήμερα το Modern με το Contemproary. Όμως εδώ θα πούμε γιατί. Η λέξη Modern στη διακόσμηση αναφέρεται στην περίοδο του 1920-1950 και πιο πολύ προς το 1950 που η βιομηχανία πέρασε σε μαζική παραγωγή επίπλων και ότι παραδοσιακό έχασε έδαφος. Ότι έσπαγε τους δεσμούς με την παράδοση αποκαλείται πλέον μοντέρνο. Οι καναπέδες απόκτησαν πόδια ψηλά και δεν έχουν φούστες ή κρόσια. Τα έπιπλα επίσης έχουν πόδια που τα κάνουν να απέχουν από το έδαφος. Αυτό φέρνει στο χώρο μια φρεσκάδα, έναν αέρα ελευθερίας. Τα αντικείμενα επίσης λιγοστεύουν και έτσι οι χώροι δεν είναι τόσο γεμάτοι. Η αντίθεση του με το Contemporary είναι επίσης η ελευθερία έκφρασης που δίνει το Contemporary σε σχέση με το μοντέρνο.
Πηγή : rdeco.gr